DanielleVS76的日记, 2020年12月3日

Ik ben ook benieuwd, maar volgens mij weet je het antwoord al😊 

In het laatste gesprek met de therapeute wist ze het nog niet. Ze moest het echt voorleggen aan een samengestelde commissie. Vooral omdat vanuit jeugd weinig informatie was, werd het heel erg moeilijk een diagnose te stellen. 🤷🏻‍♀️  

Oké, was blijkbaar helemaal niet al te ingewikkeld. Score was 9 van 9 op beide aspecten (aandacht en hyperactiviteit). Dus ADHD. En natuurlijk had je gelijk, Danny. (Altijd leuk om te horen 😘). Toen het onderzoek startte en ik meer ADHD-eigenschappen kon (of durfde) herkennen, werd het me steeds meer duidelijk dat dit het wel moest zijn. Heel bijzonder dat ik me altijd zo kon herkennen in m’n zoons (eentje geconstateerd ADHD en de ander nog in onderzoek) en nooit de link (bewust) heb gelegd. Het voelt nu in ieder geval als een soort berusting. Ik kan zoveel puzzelstukjes plaatsen. Wat fijn! 

Ik moest laatst denken aan wat ik vroeger zag op een poster bij ( toen nog Riagg) Altrecht. Wel eens een normaal mens ontmoet? En...beviel het? Vond ik heel mooi. We hebben allemaal wel iets wat “afwijkt” van wat gangbaar is. We zijn gelukkig geen eenheidsworst. En wat fijn dat je nu dingen herkent 👍 

Super fijn dat je het nu tenminste weet. Ga je verder nog stappen ondernemen? Als ik medicatie of therapie? 

@Annemiek: wat is gangbaar 🤷🏻‍♀️ Zoals je al zegt: iedereen heeft iets van een persoon uniek maakt en gelukkig maar. 😄 

@Danny: nog geen idee van. Ik ga volgende week een gesprek hebben over welke therapie vormen er zijn en wat bij mij het beste aansluit. Er is ook een mindfulness therapie...ben heel benieuwd. Zou wel eens rust willen ervaren 😁 Of ik aan medicijnen ga beginnen weet ik ook nog niet. Misschien wel in de tijd van trauma-therapie. Maar ik ben zelf niet zo’n voorstander van medicijnen. 

Ik geloof niet in therapie voor ADHD. Maar je moet doen waar jij je goed bij voelt.  

@Danielle, een vriendinnetje van me begint binnenkort met het hele proces van onderzoeken of ze ADHD heeft. Ze ziet er heel erg tegenop (heeft alleen nog maar eerste intake bij psycholoog gehad). Hoe heb jij het proces ervaren? Duurde het lang? Vond je het zwaar? 🧚 

@Danny: ik ook niet echt. Ze kunnen je misschien wel leren met bepaalde dingen anders om te gaan maar daar heb ik na jaren ook wel m’n draai in gevonden. Maar toen ik hoorde van de mindfulness moest ik meteen lachen. Hoe tegengesteld klinkt dat.... 

@Elfje: het proces kan natuurljk anders gaan, want niet iedere instelling doet het op eenzelfde manier. Het in laten vullen van vragenlijsten door ouders, partner, vriendin en mezelf was wel spannend. Ze geven antwoord op vragen die je normaal gesproken nooit zou vragen. Soms dus ook heel confronterend. Omdat (in mijn geval) ook traumatische ervaringen werden doorgenomen, vond ik het wel pittig af en toe. Het proces heeft bij mij bijna twee maanden geduurd, nadat de wachttijd verstreken was. 😊 

Ok, snap ik. Dat van die lijsten had ik idd ook al begrepen ja. En bij haar spelen ook trauma's mee 😔. Maar twee maanden is wel redelijk snel nog, voor zorgverleners-land 😉. Bedankt voor je antwoord 😘 Ik ga haar gewoon steunen zo goed als ik kan en voor de rest zal ze natuurlijk toch zelf de zure appel door moeten bijten 😬. Ik hoop dat jij nu ook verder herstel vlot kan trekken op de manier die bij jou past 🥰